Σας είχα γράψει τις προάλλες για το UV Resin, τη ρητίνη δηλαδή που στεγνώνει με τις ακτίνες UV, γνωστή και ως υγρό γυαλί. Μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό post εδώ. Σήμερα θέλω να σας δείξω τι έχω φτιάξει και πως, για να πάρετε μια ιδέα, εάν είστε νέες -οι στο άθλημα και δεν έχετε ασχοληθεί ακόμη. Θα σας δείξω λοιπόν πως έφτιαξα πολύ απλά σκουλαρίκια, με ρητίνη. Πάμε…
Θα χρειαστείτε:
-Ρητίνη UV
-Φακός UV
-Βάσεις για σκουλαρίκια (tray studs)
-Δοχείο ανάμιξης
-Εργαλεία ball tool για ανάμιξη και εργαλεία (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ένα ξυλάκι παγωτού) για να οδηγήσουμε τη ρητίνη από το δοχείο ανάμιξης στο κόσμημά μας
-Πούδρα χρωστικής (mica powder)
Αυτά είναι τα σκουλαρίκια που θα χρησιμοποιήσουμε ως βάση. Όπως βλέπετε, έχουν ένα γείσο, το οποίο θα κρατήσει τη ρητίνη στη θέση της. Καλό θα είναι να τα καρφώσετε σε ένα κομμάτι φελιζόλ ή κάτι παρεμφερές, για να είναι σταθερά και να μην σας φεύγει από τα δάχτυλα. Το μπλε χαρτονάκι δεν εξυπηρετεί κάτι, παρά μόνο την φωτογράφιση, μια και ο φακός ήθελε να εστιάζει στο φελιζόλ και όχι στα σκουλαρίκια….
Βάζουμε μικρή ποσότητα ρητίνης στο δοχείο ανάμιξης. Δεν χρειαζόμαστε πολύ. Έχετε υπόψη, ότι θα περάσουμε τα σκουλαρίκια με ένα τελικό στρώμα διάφανης ρητίνης για να τα “κλείσουμε”. Οπότε μην αγχωθείτε εάν δεν έχουν γεμίσει τα θηκάκια των σκουλαρικιών σε αυτή την φάση.
Με ένα εργαλείο που έχει βολική άκρη (ή το ξυλάκι του παγωτού) πάρτε μικρή ποσότητα της πούδρας και ρίξτε την στο δοχείο με τη ρητίνη. Καλύτερα να βάλετε αρχικά λίγη πούδρα, να την ανακατέψετε και αν δείτε ότι θέλετε παραπάνω να προσθέσετε. Ανακατεύετε μέχρι να ενσωματωθεί.
Βάζετε τη ρητίνη μέσα στα θηκάκια και με το ball tool την απλώνετε σε όλο την επιφάνειά τους. Οι δικές μου βάσεις σκουλαρικιών έχουν στη μέση ένα σημαδάκι (από την κόλληση μάλλον με το καρφάκι), οπότε χρειάστηκε να βάλω τόση ρητίνη ούτως ώστε να μην φαίνεται. Μόλις απλώσετε τη ρητίνη, ανάβετε το φακό από πάνω της. Μου πήρε περίπου 2,5 λεπτά για να σκληρύνει, αυτό βέβαια έχει να κάνει με τη φωτεινότητα του κάθε φακού. Μην κοιτάτε απευθείας το φακό και το φως που βγάζει, δεν είναι καλό για τα μάτια. Λογικό, εφόσον μιλάμε για ακτίνες UV. Για να ελέγξω αν έχει πετύχει η σκλήρυνση το ακουμπάω απαλά με ένα καθαρό ball tool. Δεν είναι και η πιο επιστημονική μέθοδος, το ξέρω, αλλά μέχρι τώρα δεν έχω βρει άλλο τρόπο. Αν η μέρα είναι ηλιόλουστη, το αφήνω και λίγο στον ήλιο, αφού το περάσω πρώτα με το φακό. Προτιμώ να σκληρύνει τουλάχιστον επιφανειακά, ούτως ώστε όταν το βγάλω έξω στον ήλιο, να μην κολλήσουν πάνω τους σκόνες και άλλα διάφορα. Επίσης, εννοείται ότι μπορείτε να τα αφήσετε και μέσα στο σπίτι σε ένα ηλιόλουστο σημείο, ας πούμε ένα παράθυρο. Η ακτίνες UV περνούν και από εκεί.
Αφού σκληρύνει το πρώτο στρώμα με το χρώμα, ξαναβάζουμε λίγη ρητίνη από πάνω, την απλώνουμε καλά, να πάει παντού και ανάβουμε ξανά το φακό. Αφού σκληρύνει το αφήνω πάλι στον ήλιο, για να σιγουρευτώ ότι έχει σκληρύνει τελείως. Θα έλεγα λοιπόν, ότι έχω το φακό για την αρχική, επιφανειακή σκλήρυνση, και το αποτελειώνω με το φως του ήλιου. Δεν θα σας πω ψέματα, κάνουμε και οικονομία στις μπαταρίες!
Μέχρι να μου βγει το post έκανα άλλες δυο προσπάθειες, που δυστυχώς όμως κάθε φορά κάτι γινόταν και δεν μπορούσα να τις ανεβάσω. Την πρώτη φορά δηλαδή, έβγαζα κανονικά φωτγραφίες βήμα βήμα, οι οποίες δεν αποθηκεύτηκαν ποτέ (εκεί να δείτε νεύρα…), ενώ στη δεύτερη προσπάθεια πλέον, είχε σουρουπώσει, και οι φωτογραφίες δεν βλέπονταν 🙂 Οπότε, γρήγορα γρήγορα, κατέληξα με τρία νέα ζευγάρια σκουλαρίκια 🙂 🙂 🙂 Δυστυχώς οι φωτογραφία τα αδικεί, είναι πολύ πιο παραμυθένια από κοντά…
Κάπως έτσι πάντως, μπορείτε να φτιάξετε εύκολα και γρήγορα κοσμήματα που θεωρώ πως είναι πολύ όμορφα και κομψά. Τώρα.. Έχω να σας δείξω και δυο άλλες προσπάθειές μου, έτσι, για να δείτε τι λάθη έκανα 🙂
Λοιπόν… Αυτό εδώ είναι το πρώτο μου εγχείρημα… Δεν ξέρω αν φαίνεται στη φωτογραφία, παρακάτω ίσως, αλλά είναι μια μεγάλη αποτυχία… Αρχικά να πω ότι θέλησα να χρησιμοποιήσω το καλούπι που βγάζει αυτούς τους υπέροχους κρυστάλλους. Επίσης, για να μην είναι έτσι απλά διάφανος ο κρύσταλλός μου, έβαλα και κομματάκια από φύλλο χρυσού (όχι αληθινού, εννοείται 🙂 ), για να γίνει ακόμη πιο μαγικός! Για να δούμε και παρακάτω, όλα όσα πήγαν στραβά…
- Τεράστιες φυσαλίδες…
- Εξογκώματα…
- Επιφάνεια που δεν είναι λεία…
Πως γίνανε τώρα όλα αυτά.. Από που να αρχίσω 🙂
Καταρχάς, μεγάλο και τεράστιο λάθος: έβαλα όλη τη ρητίνη μαζεμένη και ο φακός που χρησιμοποίησα (αυτός που μου ήρθε μαζί με τη ρητίνη…) ήταν μάλλον τρομερά αδύναμος και καθόλου φωτεινός. Οπότε, ενώ άφησα το φακό πάνω από το καλούπι με τη ρητίνη για παααάρα πολλή ώρα (μιλάμε για ένα μισάωρο από κάθε πλευρά…) δεν μπόρεσε να στεγνώσει όλος ο κρύσταλλος, παρά μόνο η επιφάνεια. Κι επειδή εγώ αυτό δεν το κατάλαβα, βιάστηκα και προσπάθησα να τον βγάλω από το καλούπι, σκεπτόμενη ότι είχε σκληρύνει αρκετά. Έτσι λοιπόν, ζουλώντας από εδώ, ζουλώντας από εκεί, τον έβγαλα με τα πολλά. Χύθηκε λίγο από εδώ, έπιασα λίγο από εκεί, πάνω στην επιφάνεια που δεν είχε σκληρύνει… οπότε πολύ εύκολα το χάλασα 🙂 Το μόνο που βγήκε σωστό, είναι η μύτη, που είναι λεία και καλοσχηματισμένη.
Οπότε, τι έπρεπε να γίνει:
- Θα έπρεπε να το είχα βγάλει στον ήλιο (κάτι το οποίο έκανα αφού το έβγαλα από το καλούπι…) ΜΕ το καλούπι και να το άφηνα εκεί μέχρι να στεγνώσει.
- Θα έπρεπε να βάζω λεπτές στρώσεις, τις οποίες και να στέγνωνα με το φακό διαδοχικά.
Τέλος πάντων, αν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις! Οπότε, έχετέ τα υπόψη σας όλα αυτά, για να μην κάνετε τα ίδια λάθη 😉
Κι επειδή όμως, δεν πτοούμαι, επιχείρησα, μετά από τον αποτυχημένο κρύσταλλο, να φτιάξω κάτι πιο απλό και εγγυημένο, ένα ζευγάρι σκουλαρίκια. Εδώ τώρα ήθελα να παίξω και να βγάλω όλο μου το άχτι 🙂 οπότε έχω βάλει τα πάντα. Εκτός από την πούδρα, την οποία δεν είχα παραλάβει ακόμη. Αντί αυτής έβαλα λίγο chalk pastel, παστέλ κιμωλίας δηλαδή, το οποίο δεν είχε καμία σχέση, αλλά τουλάχιστον έδωσε λίγο μωβ χρώμα.Επίσης, έβαλα και γκλίτερ, ψιλό και χοντρό, και αυτά τα υπέροχα nail art αστεράκια και φεγγαράκια. Οπότε, για μένα, σώθηκε η μέρα 😉
Αυτά ήθελα να σας πω και να σας δείξω για σήμερα, αν έχετε κάποια απορία πάνω σε κάτι μην διστάσετε να με ρωτήσετε! Τα λέμε!
Provato Me Kaskol 