Πηλός ή πολυμερικός πηλός: τι να επιλέξω για την κατασκευή μου;

Crash test 😉

Πρωτού ξεκινήσω, να σας ευχηθώ από καρδιάς καλή χρονιά. Το 2017 ας είναι επιτέλους η χρονιά μας, η χρονιά που όλοι λίγο πολύ θα κάνουμε τη διαφορά στη ζωή μας ή στη ζωή κάποιου. Εύχομαι να κάνουμε πραγματικότητα τα πιο κρυφά μας όνειρα και όλα να μας πάνε καλά. Τύχη και υγεία. Και ναι, βάζω την τύχη πριν από την υγεία, γιατί όποιος έχει τύχη, μοιραία έχει και υγεία. Ας είμαστε όλοι λίγο πιο δημιουργικοί και να δοκιμάσουμε καινούργια πράγματα, να φτιάξουμε νέες αναμνήσεις, να είμαστε ευτυχισμένοι, αγκαλιά με αυτούς που αγαπάμε. Αυτά σας εύχομαι ολόψυχα 🙂

Για πρώτο post της χρονιάς λοιπόν, ήθελα να σας γράψω για δύο υλικά που βλέπω ότι σας αρέσουν πολύ, και συχνά πυκνά μου στέλνετε τις ερωτήσεις σας και τις απορίες σας. Θα προσπαθήσω έτσι, και χωρίς να είμαι επιστήμονας ή κανένας ειδικός, σαν ταπεινή crafter που έχει δοκιμάσει και τα δύο υλικά, να σας εξηγήσω τις διαφορές και τις χρήσεις τους. Εάν νιώσετε ότι κάτι έχω παραλείψει, παρακαλώ αφήστε μου ένα σχόλιο για να το βάλουμε και αυτό στη συζήτηση

Πηλός ή πολυμερικός πηλός: ιδού η απορία

Καταρχάς να ξεκινήσουμε από την αρχή, τη δομή του κάθε υλικού.

(σ.σ. Μετά από κατατοπιστικό σχόλιο της αγαπητής Ιουλίας 

από το blog juldhandmade

την οποία και ευχαριστώ βαθύτατα για την διευκρίνηση, θεώρησα ότι επιβάλλονταν ορισμένες διορθώσεις στο συγκεκριμένο post όσον αφορά την έννοια του πηλού και τη διαφορά του πηλού κεραμεικής και του αυτοξηρούμενου πηλού χειροτεχνίας που αγοράζουμε από το βιβλιοπωλείο.)

Πηλός κεραμικής: άργιλος, πυρίτιο, νερό (για περισσότερη χημεία, διαβάστε στη βικιπαίδεια εδώ). Είναι ο πηλός ο οποίος ψήνεται σε υψηλές θερμοκρασίες.

Πηλός αυτοξηρούμενος: είναι ο πηλός που αγοράζουμε από βιβλιοπωλεία, παιχνιδάδικα κλπ. Μέχρι τώρα αδυνατώ να βρω τα συστατικά του, οπότε εάν κάποιος ξέρει ας δώσει τα φώτα του σε κάποιο σχόλιο 😉 . Στεγνώνει με τον αέρα.

Πολυμερικός πηλός: πολυβινυλοχλωρίδιο, το γνωστό PVC (για ακόμη περισσότερη χημεία, διαβάστε στη βικιπαίδεια εδώ). Το υλικό αυτό ψήνεται στο φούρνο, ανάλογα πάντα με τις οδηγίες του κατασκευαστή της εκάστοτε μάρκας.

Εγώ θα σας γράψω για τις διαφορές απλού αυτοξηρούμενου πηλού και πολυμερικού, γιατί νομίζω ότι είναι τα υλικά που χρησιμοποιούνται πιο πολύ από εμάς τους απλούς θνητούς, αλλά και επειδή οι γνώσεις μου πάνω στον πηλό κεραμικής είναι τρομερά περιορισμένες.

Ο αυτοξηρούμενος πηλός και ο πολυμερικός πηλός δεν έχουν καμία απολύτως σχέση σαν υλικά, έχουν τελείως διαφορετική σύσταση, άρα και οι ιδιότητές τους είναι διαφορετικές. Οπότε, διαφορετικές είναι και οι χρήσεις τους. Διάβασα στα link παραπάνω, ότι ο πολυμερικός ονομάστηκε “πηλός” μόνο λόγω της ευπλασίας του (χαριστικά δηλαδή 😉 ). Ας δούμε όμως τη σύγκριση των δύο υλικών, με τα συν και τα μείον τους.

Πηλός που στεγνώνει στον αέρα

Στολιδάκι από πηλό που στεγνώνει στον αέρα

Πλεονεκτήματα:

• είναι φθηνός (από μια γρήγορη ματιά στο διαδίκτυο ότι η συσκευασία των 500 γρ. έχει γύρω στα 2,00 ευρώ. Εάν κάπου πωλείται και χύμα δεν το γνωρίζω 😦 )
• στεγνώνουν στον αέρα
• είναι εύκολος στη χρήση και από μικρότερες ηλικίες, μια και είναι εύπλαστος (και πάλι βέβαια, η επιτήρηση σε μικρές ηλικίες κρίνεται απαραίτητη)

Μειονεκτήματα:

• είναι πιο βαρύς, ακόμη και μετά το στέγνωμά του
• δεν έχει πολλά χρώματα, συνήθως μόνο άσπρο και τερακότα
• είναι πιο δύσκολο να φτιάξουμε λεπτομέρειες (για μένα τουλάχιστον…!), όπως με τον πολυμερικό πηλό

 

Πολυμερικός πηλός

Δαχτυλίδια από πολυμερικό πηλό

Πλεονεκτήματα

• είναι ελαφρύς, και πριν αλλά και μετά το ψήσιμο
• βγαίνει σε πολλά χρώματα
• είναι εύκολο να γίνουν μικροσκοπικές λεπτομέρειες

Μειονεκτήματα

• είναι ακριβός, τα 56 γρ. κυμαίνονται από 1,70 έως και 2,20 (σύμφωνα πάντα με δική μου έρευνα)
• χρεάζεται πιο πολύ δούλεμα για να γίνει εύπλαστος, οπότε μπορεί να δυσκολεύει τα παιδιά
• χρειάζεται οπωσδήποτε ψήσιμο (μπορεί βέβαια να θεωρηθεί και πλεονέκτημα, για τους ανυπόμονους)
• ως ξεχωριστό μειονέκτημα το οποίο πιστεύω προσωπικά θα έπρεπε να ειπωθεί, είναι αυτό το τρελό εμπόριο που γίνεται με όλα τα περιφερειακά τζίτζιρι – μίτζιρι που κυκλοφορούν, εργαλεία, μπλα μπλα μπλα, και μας ξεμυαλίζουν οι έμποροι και τα καταστήματα, και μένουμε με άδειες τσέπες (ουφ, τά ‘ πα και ησύχασα 🙂 )

Στην ουσία αν το καλοσκεφτούμε, τα μειονεκτήματα του ενός είναι τα πλεονεκτήματα του άλλου και αντίστροφα….

Επιλογή υλικού ανάλογα με την κατασκευή

Οπότε για το ρεζουμέ της υπόθεσης μπορούμε να πούμε ότι κάθε υλικό έχει τη χάρη του και τη χρήση του. Προσωπικά τα αγαπώ και τα δύο, και παρόλο που εχω ασχοληθεί περισσότερο με τον πολυμερικό, ο απλός πηλός είναι κάτι το οποίο με μαγεύει εξίσου. Πρωτού λοιπόν ασχοληθούμε με κάποιο από τα δύο και αποφασίσουμε, πρέπει να αναρωτηθούμε τα εξής δύο σημαντικά:

1. Τι θέλω να φτιάξω. Θέλω να είναι κάποιο μεγάλο διακοσμητικό, ακόμη και κρεμαστό? Ένα βάζο, μια πιατέλα, ένα τασάκι, στολίδια για το δέντρο? Θα χρειαστώ ποσότητα, άρα αρχικά δεν με συμφέρει ο πολυμερικός. Θα προτιμήσω τον απλό, αυτοξηρούμενο πηλό. Για κοσμήματα, μπρελόκ, μινιατούρες μικρές φιγουρίτσες, πραγματάκια ελαφριά με μικρές λεπτομέρειες, θα διαλέξω τον πολυμερικό.
2. Ποιος θα το φτιάξει. Θα το φτιάξω εγώ? Μπορώ να δοκιμάσω και τα δύο υλικά. Τι σόι crafter είμαι άλλωστε. Θα το δώσω στην ανηψιά μου? Καλύτερα κατά τη γνώμη μου να αρχίσουμε με απλό πηλό που στεγνώνει στον αέρα για τη 2,5χρονη μικρή, πιο πολύ θα το ευχαριστηθεί, να παίξει, να πλάσει και όταν στεγνώσει να το βάψει με ένα πινέλο. Τώρα, για την 8χρονη ανηψιά μου, αν κάτσω μαζί της, της το πλάσω και τα λοιπά, κάτι μπορεί να γίνει. Και πάλι όμως νομίζω ότι είναι για μεγαλύτερες ηλικίες, άποψή μου. Ψησίματα, λουστραρίσματα κλπ, δύσκολα τώρα, όπως και να το κάνουμε.

Αυτά λοιπόν αγαπητές, αγαπητοί, ελπίζω να σας φανεί έστω και λίγο χρήσιμο το παρόν post. Δεν είναι καμιά επιστήμη, συμφωνώ, αλλά στο πλαίσιο της μετάδοσης ιδεών και γνώσεων, αυτή είναι η ταπεινή μου συνεισφορά 😉 Εάν έχετε οποιαδήποτε άλλη απορία η οποία δεν απαντήθηκε, είναι ευπρόσδεκτη, όπως και κάθε άλλο σχόλιο.

Τα λέμε σύντομα, με πολλές νέες κατασκευές!!!

Γιούχου!